Świadectwo Charakterystyki Energetycznej
Świadectwo charakterystyki energetycznej jest dokumentem, który od wielu lat funkcjonuje w polskim obrocie prawnym związanym z nieruchomościami. Określa ono wielkość zapotrzebowania na energię niezbędną do zaspokojenia potrzeb energetycznych związanych z użytkowaniem budynku lub części budynku, czyli energii na potrzeby ogrzewania i wentylacji, przygotowania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia, a w przypadku budynków niemieszkalnych również oświetlenia.
Świadectwa charakterystyki energetycznej ważne są przez 10 lat od dnia ich sporządzenia, chyba że wcześniej, jeżeli w wyniku przeprowadzonych robót budowlano-instalacyjnych, zmianie ulega ustalona uprzednio charakterystyka. Sporządzane są one dla budynków jak i ich części np. lokali, zarówno mieszkalnych i niemieszkalnych.
Zasady sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej i ich przekazywania określa ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków. Zasady te uległy znaczącej zmianie w dniu 28 kwietnia 2023 roku. Od tego dnia nabywca albo najemca nie może zrzec się prawa do otrzymania świadectwa charakterystyki energetycznej, jego kopii albo wydruku tj. osoba zobowiązana do jego sporządzenia ma obowiązek jego przekazania.
Zgodnie z powyższą ustawą właściciel lub zarządca budynku lub części budynku lub osoba, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, lub osoba, której przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, zapewnia sporządzenie świadectwa charakterystyki energetycznej dla budynku lub części budynku:
1) zbywanego na podstawie umowy sprzedaży;
2) zbywanego na podstawie umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu;
3) wynajmowanego.
Z przytoczonego przepisu wynika przede wszystkim, że obowiązek przekazania świadectwa dotyczy tylko i wyłącznie sytuacji, gdy są one sprzedawane albo wynajmowane. Czyli w innych sytuacjach nie ma konieczności sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej.
Świadectw nie sporządza się dla budynku:
1) podlegającego ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;
2) używanego jako miejsce kultu i do działalności religijnej;
3) przemysłowego oraz gospodarczego niewyposażonych w instalacje zużywające energię, z wyłączeniem instalacji oświetlenia wbudowanego;
4) mieszkalnego, przeznaczonego do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w roku;
5) wolnostojącego o powierzchni użytkowej poniżej 50 m2;
6) gospodarstw rolnych o wskaźniku EP określającym roczne obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną nie wyższym niż 50 kWh/(m2·rok).
Stosownie do art. 5 ww. ustawy osoba uprawniona do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej przekazuje świadectwo charakterystyki energetycznej w postaci:
1) papierowej, opatrzone numerem nadanym w centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków oraz podpisem osobistym osoby uprawnionej, lub
2) elektronicznej, opatrzone numerem nadanym w centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków oraz kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym osoby uprawnionej.
Świadectwa przekazywane są odpowiednio nabywcy albo najemcy:
1) świadectwo charakterystyki energetycznej – przy sporządzeniu aktu notarialnego umowy zbycia prawa własności albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu;
2) kopia świadectwa charakterystyki energetycznej – przy zawarciu umowy najmu.
W akcie notarialnym, który dokumentuje umowę sprzedaży, notariusz odnotowuje przekazanie nabywcy świadectwa charakterystyki energetycznej. W przypadku nieprzekazania nabywcy świadectwa charakterystyki energetycznej notariusz ma obowiązek pouczyć podmiot obowiązany do przekazania świadectwa o karze grzywny za niewykonanie tego obowiązku. Nałożenie kary grzywny wynika z art. 41 ww. ustawy, zaś jej wysokość określona jest w art. 24 § 1 kodeksu wykroczeń tj. grzywnę wymierza się w wysokości od 20 do 5000 złotych.
Czy obowiązek sporządzenia i przekazania świadectwa charakterystyki energetycznej dotyczy miejsc postojowych znajdujących się w halach garażowych ?
Zasadniczo świadectwa charakterystyki energetycznej sporządza się jedynie dla budynku lub części budynku wyposażonych w instalację do ogrzewania lub chłodzenia.
Miejsce postojowe w garażu podziemnym nie stanowi części budynku, którą w ustawie zdefiniowano jako zespół pomieszczeń w budynku o jednakowym przeznaczeniu, przewidzianych do odrębnego użytkowania, w szczególności lokal mieszkalny lub lokal użytkowy w budynku. Dla miejsca parkingowego wyznaczonego namalowaną linią w garażu podziemnym nie sporządza się świadectwa charakterystyki energetycznej.
Natomiast inna sytuacja może dotyczyć miejsc postojowych, które znajdują się odrębnym pomieszczeniu, które można wydzielić z całej hali garażowej.
Na wyżej postanowione pytanie jak i na wiele innych pytań odpowiedzi udziela Ministerstwo Rozwoju i Technologii na stronie internetowej: https://www.gov.pl/web/rozwoj-technologia/Swiadectwa-charakterystyki-energetycznej. W materiałach opublikowanych na powyższej stronie znaleźć można informacje dotyczące m. in. osób uprawnionych do sporządzania świadectw i procedury ich sporządzania.
